Een zaterdag lang laat ik mij overweldigen door de schoonheid van de oude binnenstad van Salamanca. Verstilde kloosters uit de Renaissance, imposante gotische kathedralen, een doolhof van zandsteenkleurige straten.
De stad moet onvoorstelbaar rijk zijn geweest, zeker in de hoogtijdagen van de Spaanse koloniale handel en veroveringen. In het eenvoudige klooster van de nonnen van Las Dueñas en in het excorbitant rijke Dominikaner klooster van San Esteban is gelukkig ook aandacht voor de uitbuiting en slavernij die hier zoveel welvaart heeft gebracht.
En passant loop ik tegen de tombe van de Hertog van Alva aan. Ik realiseer me dat ook de Spaanse Nederlanden flink hebben bijgedragen aan de pracht en praal van deze contreien.
De rondwandeling is zo indrukwekkend dat ik me aan het eind van de middag een uurtje in mijn hotelkamer op moet sluiten – even geen nieuwe indrukken meer. Maar dan ga ik er toch weer op uit, om de stad bij avond te zien. Langs de rivier, bij de Romeinse brug, is het heerlijk koel. In het warme licht van de ondergaande zon laten bruidsparen zich tegen het decor van de oude stad fotograferen.
Leuk!
Wat ga je weer fantastische avonturen beleven!
Ja, het is nu al geslaagd 🙂
Geweldig René ! Wat een prachtige tocht maak je ! En ja op tijd rusten en alles verwerken hoort er ook bij… bon Camino !!!
Dank je wel, Maria!
Neem op de Plaza Mayor een biertje…. Ik proost vanuit A’dam op het succes van je wandeltocht!
Salud!
Erg leuk, René. Ik volg je!